ونسسلاس دوم، که فرزندان بزرگسالی به نام‌های الیشکا و واسیلاف دارد، از ازدواج با الژبتا رِیچکا جوان امتناع می‌کند. در نهایت، او به اصرار ابوت کونراد تسلیم می‌شود. ملکه لهستان را به عنوان مهریه به او می‌آورد و ونسسلاس دوم بدین ترتیب امپراتوری خود را گسترش می‌دهد. او هنوز در سایه پدر بزرگش، پرمیسلا اوتاکار دوم، زندگی می‌کند و لردهایش او را به خاطر ضعف و ناتوانی‌اش در جنگ سرزنش می‌کنند. ونسسلاس واقعاً از لحظه‌ای که باید ارتش را به میدان ببرد می‌ترسد و ترجیح می‌دهد اختلافات را به صورت دیپلماتیک حل کند. معلم شمشیربازی‌اش هاینک از دوبا و معشوقه‌اش آناژکا از ضعف پادشاه آگاهند و واسیلاف به جای همسر جوانش به دنبال همراهی آنهاست. با این حال، رِیچکا به پادشاه احترام می‌گذارد و با جذابیت یک دختر جوان به او اعتماد دارد. دشمن به کشور حمله می‌کند و به سرعت پیش می‌رود. لازم است که او را در میدان مواجه کنند، اما پادشاه تردید می‌کند و تصمیم را به تعویق می‌اندازد.