یک خانه موقت برای کودکان رهاشده در نزدیکی خط مقدم در شرق اوکراین توسط گروه کوچکی از کارگران اجتماعی اداره می‌شود که مصمم به ارائه آرامش و امنیت هستند. این خانه ممکن است ساده و تا حدی فرسوده باشد، اما پر از عشق است و تا نه ماه پناهگاهی برای کودکانی فراهم می‌کند که سرنوشتشان توسط سیستم تعیین خواهد شد. در این مدت کوتاه، مراقبان سعی می‌کنند درون آن‌ها حس ثبات و عادی بودن را پرورش دهند.