در یکی از اولین آزمایش‌هایش در ویدئو، امشویلر یک چشم‌انداز الکترونیکی از عناصر انتزاعی و مجسم ایجاد می‌کند، جایی که رقصندگان رنگی به یک محیط متغیر و انیمیشن کامپیوتری اضافه می‌شوند. با کار بر روی "اسکن-ای-میت"، یک سینتسایزر ویدئویی آنالوگ اولیه، امشویلر یک فضای ویدئویی معماری و توهمی را طراحی می‌کند، جایی که فریم‌ها درون فریم‌ها تکثیر می‌شوند، سرها و دست‌های بی‌بدن درون کلاژی از اشکال متحرک حرکت می‌کنند و رقصندگان و محیطشان تحت تغییرات مداوم از طریق پردازش تصویر قرار می‌گیرند. با بازی هوشمندانه بین "واقعی" و "غیرواقعی" در یک فضای ویدئویی الکترونیکی و دستکاری و بیان ماهرانه یک توهم مجسمه‌ای از سه‌بعدی بودن، اسکیپ-میتس یک واژگان جدید از تصویرسازی ویدئویی را معرفی کرد.