یک تور تحقیقاتی گسترده از برنامه‌های فیلم دانشگاه‌های ایالات متحده، دوس سانتوس را با فیلمسازان پیشرو آمریکایی، از جمله جوناس مکاس و استن براکه‌ج آشنا کرد که به طور مستقیم بر اقتباس رادیکال او از یک داستان کوتاه تمثیلی درباره زنا و استعمار اثر گذاشتند. این فیلم که در منهتن و برزیل فیلمبرداری شده و در پس‌زمینه جنگ ویتنام و اعتراضات آن قرار دارد، با استفاده از یک موسیقی متن و ساختار روایی به شدت انتزاعی، پارانویا شدید آن دوره را به تصویر می‌کشد که به کودتای نظامی دسامبر 1968 منجر شد و برزیل را به طور خطرناکی به سمت یک دیکتاتوری محافظه‌کار نزدیک کرد. با نقد سخت خود از تمایلات فاسد فرهنگ ضدفرهنگی دهه شصت، تشنگی برای عشق یک بیان کلیدی از مرحله «ایدئولوژیک» خودآگاه سینما نوو را ارائه می‌دهد.