در طول یک روز مه آلود در آگوست سال 1912 ، یک بازیگر بازنشسته تئاتر ایرلندی با اعتیاد به مورفین همسر نامتعادل خود ، دفع پسر بزرگتر خود ، و بیماری جوانترین پسر به عنوان گناهان گذشته ، عصبانیت سرکوب شده و پشیمانی های عمیق به آرامی جوش می خورد و تهدید می شود که خانواده را نابود می کند.
سفر طولانی روز به شب یک فیلم درام آمریکایی در سال 1962 به کارگردانی سیدنی لومت است که از نمایشنامه برنده پولیتزر یوجین اونیل با همین نام اقتباس شده است. این کشور کاترین هپبورن ، رالف ریچاردسون ، جیسون رابرتز و دین استکهول را بازی می کند. این داستان به مضامین اعتیاد و اختلال عملکرد خانواده هسته ای می پردازد و از تجربیات خود اونیل گرفته می شود. این فیلم در استودیوهای چلسی در نیویورک شلیک شد که بیرونی ها در جزیره سیتی فیلمبرداری کردند.
Long Day's Journey into Night is a 1962 American drama film directed by Sidney Lumet, adapted from Eugene O'Neill's Pulitzer-winning play of the same name. It stars Katharine Hepburn, Ralph Richardson, Jason Robards, and Dean Stockwell. The story deals with themes of addiction and the resulting dysfunction of the nuclear family, and is drawn from O'Neill's own experiences. It was shot at Chelsea Studios in New York, with exteriors filmed on City Island.
