یک شکسپیر بسیار محترم به مدت پنج دهه تا زمان مرگ وی در سرطان روده بزرگ در سال 1995 ، ادعای بازیگر کلاسیک اریک پورتر به شهرت بین المللی ، با طعنه آمیز ، با یک تصویر عالی در یک مینی بوس عالی ، حماسه Forsyte (1967) ، خارج از آن قلمرو خواهد بود ، که در آن او جایزه BAFTA را به دست آورد. فرزند ریچارد جان پورتر و فبی الیزابت اسپال ، پورتر ابتدا در کالج فنی ویمبلدون شرکت کرد و قبل از قدم زدن روی صحنه به عنوان یک پیاده روی در تولید "شب دوازدهم" ویلیام شکسپیر در فوریه سال 1945 در تئاتر هنر در کمبریج. وی تا زمان پیوستن به سرویس ملی با RAF در طول سالهای جنگ ، در رپرتوری ادامه داد. اعتبار اولیه پس از جنگ شامل تور با سر دونالد ولفیت و سر بری جکسون در شرکت های معتبر خود است. نقش های مورد علاقه در کارنامه وی سرانجام شامل "مکبث" ، "پادشاه لیر" و "عمو وانیا" می شود. وی در سال 1959 جایزه استاندارد عصر لندن را برای "Rosmersholm" کسب کرد. پیوستن به شرکت رویال شکسپیر در سال 1960 ، وی برای ده ها سال به یک ساکن معتبر تبدیل شد. پورتر اولین فیلم خود را در اواسط کار با سقوط امپراتوری روم (1964) در سن 36 سالگی انجام داد ، اما این بی بی سی بود که وی را به عنوان "Soames Forsyte" همیشه پیشرو اما بسیار عاطفی و بی نظیر تبدیل کرد. تابوها با یک صحنه تجاوز شدید در آن سریال شکسته شدند که ماهها مردم صحبت می کردند. همراه با شهرت تازه به دست آمده در فیلم های کمتری مانند The Lost Continent (1968) و Hands of the Ripper (1971) منجر شد و کلاس را به هر دو این وحشت های جوی اضافه کرد. از طرف دیگر ، پورتر خود را به طور مکرر در کرایه های مینی بوس با کیفیت از جمله کارنینا (1977) ، جواهر در تاج (1984) و الیور توئیست (1985) (به عنوان فاگن) درگیر می کرد ، ضمن انتقال بسیاری از کلاسیک ها به تلویزیون ، با "Cyrano de Bergerac" ، "Man and Superman" و "Macbeth" اما کم کم است.