Siddhartha Gautama ، که معمولاً از آن به عنوان بودا یاد می شود ، یک معلم سرگردان زهد و مذهبی بود که در قرن ششم یا 5 قبل از میلاد در آسیای جنوبی زندگی می کرد و بودیسم را تأسیس می کرد. طبق افسانه های بودایی ، وی در لومبینی ، در آنچه اکنون نپال است ، به والدین سلطنتی قبیله شاکیا متولد شد ، اما از زندگی خانگی خود برای زندگی به عنوان یک زهد سرگردان خودداری کرد. وی پس از گذراندن زندگی از اصلاحات ، زهد و مدیتیشن ، در بدنه گای در آنچه در حال حاضر هند است ، نیروانا را بدست آورد. بودا سپس در دشت پایین هندوستان پایین سرگردان شد و نظم صومعه ای را آموزش و ساخت. سنت بودایی معتقد است که وی در کوشیناگر درگذشت و به پاریرووانا رسید.
Siddhartha Gautama, most commonly referred to as the Buddha, was a wandering ascetic and religious teacher who lived in South Asia during the 6th or 5th century BCE and founded Buddhism. According to Buddhist legends, he was born in Lumbini, in what is now Nepal, to royal parents of the Shakya clan, but renounced his home life to live as a wandering ascetic. After leading a life of mendicancy, asceticism, and meditation, he attained nirvana at Bodh Gayā in what is now India. The Buddha then wandered through the lower Indo-Gangetic Plain, teaching and building a monastic order. Buddhist tradition holds he died in Kushinagar and reached parinirvana.
