هفت عروس برای هفت برادر یک فیلم موسیقی آمریکایی در سال 1954 است که به کارگردانی استنلی دونن به همراه موسیقی ژن د پاول ، اشعار جانی مرسر و رقص رقص مایکل کید. این فیلمنامه ، توسط آلبرت هاکت ، فرانسیس گودریچ و دوروتی کینگزلی ، براساس داستان کوتاه "زنان Sobbin" توسط استفان وینسنت بنت ساخته شده است که به نوبه خود بر روی افسانه رومی باستانی تجاوز به زنان سابین ساخته شده است. هفت عروس برای هفت برادر ، که در سال 1850 در اورگان تنظیم شده است ، به ویژه به دلیل رقص غیرمعمول کید شناخته شده است ، که باعث می شود تعداد رقص از چنین تعقیب های مرزهای دنیوی مانند خرد کردن چوب و بالا بردن یک انبار استفاده شود. استفانی زاخارک منتقد فیلم ، سکانس بزرگ کردن انبار را در هفت عروس "یکی از شایع ترین شماره های رقص که تاکنون روی پرده سینما گذاشته است" خوانده است. این فیلم در قالب Cinemascope با رنگ Ansco عکاسی شد.
Seven Brides for Seven Brothers is a 1954 American musical film, directed by Stanley Donen, with music by Gene de Paul, lyrics by Johnny Mercer, and choreography by Michael Kidd. The screenplay, by Albert Hackett, Frances Goodrich, and Dorothy Kingsley, is based on the short story "The Sobbin' Women" by Stephen Vincent Benét, which was based in turn on the ancient Roman legend of the Rape of the Sabine women. Seven Brides for Seven Brothers, which is set in Oregon in 1850, is particularly known for Kidd's unusual choreography, which makes dance numbers out of such mundane frontier pursuits as chopping wood and raising a barn. Film critic Stephanie Zacharek has called the barn-raising sequence in Seven Brides "one of the most rousing dance numbers ever put on screen." The film was photographed in Ansco Color in the CinemaScope format.
