لی ون کلیف

(Lee Van Cleef)
کلارنس لروی "لی" ون کلیف جونیور بازیگر آمریکایی بود که به خاطر نقش هایش در وسترن اسپاگتی مانند چند دلار بیشتر و خوب ، بد و زشت شناخته می شد. او با چشمان سوراخ دار با چشمان سوراخ شده ، از تغییر بینی خود برای بازی در شخصیت دلسوز در اولین فیلم خود ، ظهر بلند ، خودداری کرده بود و در نتیجه به یک قانون غیرقانونی غیرضروری منتقل شد. به مدت یک دهه ، او به عنوان یک شرور جزئی تایپ شد ، ویژگی های شوم وی که مهارت های بازیگری وی را تحت الشعاع قرار می داد. پس از تحمل مصدومیت جدی در تصادف اتومبیل ، ون کلیف تا زمانی که سرجیو لئون برای چند دلار بیشتر به او نقش عمده ای را به او داد ، علاقه خود را به حرفه ظاهراً در حال کاهش خود از دست داد. این فیلم او را به عنوان یک تساوی بوکس آفیس ، به ویژه در اروپا تبدیل کرد.

خدمت سربازی:

پس از آموزش های اساسی و آموزش های بیشتر در مدرسه Naval Fleet Sound ، ون Cleef به یک تعقیب کننده زیر دریایی و سپس به یک مأمور مین ، USS Incredible واگذار شد ، که بر روی آن به عنوان سونارن کار می کرد.

ون کلیف پس از ترک نیروی دریایی ، بخشی از شهر ما را در گروه تئاتر کوچک در کلینتون ، نیوجرسی خواند و نقش اول مرحله خود را دریافت کرد. از آنجا ، او به دیدار با گروه و استماع برای قطعات ادامه داد. قسمت بعدی بعدی ، بوکسور ، جو پندلتون ، در نمایشنامه بهشت ​​می تواند صبر کند. در این مدت ، وی با بازدید از استعدادهای پیشاهنگ ، که تحت تأثیر حضور و تحویل صحنه ون کلیف قرار گرفتند ، مشاهده شد. یکی از این پیشاهنگان بعداً او را به مأمور استعداد استعدادی در نیویورک مینارد موریس از آژانس MCA برد که سپس وی را برای استماع به تئاتر آلوین فرستاد.

اولین صفحه نمایش ون کلیف ظهر بلند شد. در حین اجرای آقا رابرتز در لس آنجلس ، وی توسط استنلی کرامر ، کارگردان فیلم ، که در فیلم آینده خود نقش ون کلیف را ارائه داد ، مورد توجه قرار گرفت. کرامر در ابتدا ون کلیف را برای نقش معاون هاروی پل می خواست ، اما همانطور که می خواست ون کلیف "بینی متمایز" خود را ثابت کند ، ون کلیف نقش را به نفع بخشی از جک کولبی ، اسلحه ساکت خاموش رد کرد. وی سپس به دلیل گونه های تیز و چانه ، چشمان سوراخ دار و بینی مانند هاوک ، از طرف تونی رومانو در کانزاس سیتی محرمانه (1952) ، بیشتر در نقش های شرور بازیگران شد و 14 سال بعد در سرجیو لئون The Good ، The Bad و The Ugly (1966) به اوج رسید.

علی رغم رنج از بیماری های قلبی از اواخر دهه 1970 و داشتن ضربان ساز در اوایل دهه 1980 ، ون کلیف تا زمان مرگش در 16 دسامبر 1989 ، در سن 64 سالگی ، در فیلم ها به کار خود ادامه داد. وی در گورستان پارک یادبود جنگل ، هالیوود هیلز ، کالیفرنیا دفن شد ، با یک کتیبه ای در مورد نشانگر سنگین خود "به بهترین بازی های بد". توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا لی ون کلیف ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.