ویتوریو کاپریولی
(Vittorio Caprioli)
Vittorio Caprioli (15 اوت 1921 - 2 اکتبر 1989) بازیگر فیلم ، کارگردان فیلم و فیلمنامه نویس ایتالیایی بود. وی در 109 فیلم بین سالهای 1946 و 1990 ظاهر شد ، بیشتر در تولیدات فرانسه. وی در ناپل ایتالیا متولد و درگذشت.
کاپریولی در ناپل متولد شد. او با فارغ التحصیل از Accademia nazionale di arte drammatica silvio d'Amico در رم ، او اولین مرحله خود را در سال 1942 در شرکت کارلی-رکا انجام داد. از سال 1945 ، او همکاری خود را با پخش کننده عمومی ایتالیا ، RAI ، اغلب به همراه لوسیانو سالس آغاز کرد و مجله و برنامه های متنوعی را ایجاد کرد. با ورود در سال 1948 در تئاتر پیکولو در میلان ، جایی که به سرپرستی جورجیو استرلر او در The Tempest ویلیام شکسپیر شرکت کرد. در ابتدای سال 1950 ، وی در کنار آلبرتو بونوچی و جیانی کجافا برای کارهای تئاتری موسیقی ناپلی کاروسلو ، به کارگردانی ایتور جیانینی بازیگران شد.
یک مترجم همه کاره ، در سال 1950 ، او با Bonucci و Franca Valeri Teatro Dei Gobbi تأسیس کرد ، که یک نوع نمایش طنزآمیز را ارائه می داد. در سال 1960 ، او با والری ازدواج کرد که با او نمایشنامه هایی را ارائه داد. آنها در سال 1974 طلاق گرفتند.
وی به عنوان بازیگر شخصیت در سینما ظاهر شد و اولین کارگردانی خود را در سال 1961 با Lions in the Sun انجام داد که بعداً برای ورود به لیست 100 فیلم ایتالیایی که نجات یافت ، انتخاب شد.
او این کار را با پاریس ، عشق من و سپس بخشی از من Cuori Infranti دنبال کرد که به عنوان بخشی از گذشته نگر در کمدی ایتالیایی در 67 مین جشنواره بین المللی فیلم ونیز نشان داده شد. شکوه و بدبختی های مادام رویال در سال 1970 به طور کلی بهترین فیلم او در نظر گرفته شد.
او همچنان در بین فیلم های خود در صحنه ظاهر شد و گهگاه توسط تلویزیون وسوسه می شد ، جایی که او کار خود را در سال 1959 آغاز کرد ، اما او هرگز عاشق صفحه کوچک بود ("من به دلیل عدم حضور مردم ، بیش از هر چیزی رنج می برم ، که من یک بخش جدایی ناپذیر و غیرقانونی از نمایش را می دانم که در آن شرکت می کنم"). در دهه شصت او در روستای Wooing ، به کارگردانی آنتونلو فالکی عمل کرد و در سال 1972 به خود اجازه داد که توسط یک نمایش مختلف تلویزیونی وسوسه شود ، که او نوشت و آن را تفسیر کرد ، Una serata con vittorio caprioli.
در سالهای گذشته خود به تفسیر تئاتر بازگشت ، در میان دیگران ، دون مارزیو در Bottega Del Caffè ، کارلو گلدونی ، پسران آفتاب توسط نیل سیمون با ماریو کاروتنوتو و کاپوکیکو در شش شخصیت لوئیجی پیراندلو در جستجوی یک نویسنده جفت شد. در طی تمرینات تفسیر ناپولی میلوناریا ، او ناگهان در سن 68 سالگی درگذشت ، در اتاق یکی از هتل های معروف در تفرجگاه ناپل ، که در اثر حمله قلبی مورد اصابت قرار گرفت.
منبع: مقاله "Vittorio Caprioli" از ویکی پدیا به زبان انگلیسی ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA 3.0.