یوهان آلن ادوال (25 اوت 1924-7 فوریه 1997) بازیگر سوئدی ، کارگردان ، نویسنده ، آهنگساز و خواننده ، مشهور در خارج از سوئد برای نقش های کوچکی که در برخی از فیلم های اینگمار برگمن بازی کرده بود ، مانند فانی و الکساندر (1982) بود. وی بزرگترین مخاطبان خود را در کشورهای اسکاندیناوی به دلیل بازی در شخصیت های دوست داشتنی در چندین فیلم و اقتباسی از فیلم و تلویزیون داستان های کودکان توسط Astrid Lindgren پیدا کرد. وی از سال 1949 تا 1952 در آکادمی آموزش نمایشی سلطنتی استکهلم شرکت کرد. در طول مدت طولانی خود در بیش از 400 اثر ظاهر شد. در دهمین جوایز گلدباگ در سال 1974 ، وی به دلیل نقش خود به عنوان پدر کوتاه مدت امیل ، آنتون سوونسون در امیل و پیگلت ، جایزه بهترین بازیگر نقش اول مرد را به دست آورد.

فیلم او در سال 1984 و دنیای او وارد چهاردهمین جشنواره بین المللی فیلم مسکو شد.

در ترانه های خود نوشته شده ، او اغلب به بی عدالتی های جامعه حمله می کرد. موسیقی شبیه به موسیقی عامیانه است که اغلب با استفاده از ویولن و آکاردئون. او در سال 2006 پس از مرگ سوئدی پیروز شد.

ادوال همچنین دارای یک تئاتر ، Teater Brunnsgatan Fyra در استکهلم بود که وی در سال 1986 خریداری کرد و تا زمان مرگش در سال 1997 از سرطان پروستات عمل کرد (اکنون توسط دختر کریستینا لوگن مارتینا مونتلیوس اداره می شود). [استناد به] او پدر عکاس ماتیاس ادوال و مدیر صحنه ، بازیگر و نوازنده مونس ادوال (2016-2016) بود. همکار بازیگر ارلند جوزفسون پس از مرگ در اکسپرسن در مورد او نوشت: "او عجیب بود. اما لعنتی ، او موفق شد به روشی جهانی عجیب باشد!"