هارون از زمان شروع کار حرفه ای خود با کارگردانی یک شرکت ملی "نخست وزیر خانم ژان بردی" ، با بازیگری کیم هانتر بازیگر برنده اسکار ، تولیدات موفقی را ایجاد کرده است. بعداً ، او به فیلمبرداری روی آورد و اولین بازی خود را در سال 1978 ساخت و داستانی متفاوت را کارگردانی کرد و با بازی در نقش پری کینگ و مگ فاستر. معلوم شد این فیلم "کلاسیک فرقه" است. پس از سالها کارگردانی فیلم ، او در سال 1986 شروع به تولید فیلم های خود کرد.

وی پس از اتمام تحصیلات خود در کالج Bennington ، Bennington ، Vermont ، به لس آنجلس نقل مکان کرد تا حرفه ای را در تجارت نمایش دنبال کند. در آنجا ، او مدیر برنامه های ریخته گری و جدید برای انجمن Mark Taper شد. (نامگذاری شده توسط توسعه دهنده املاک و مستغلات مارک تاپر ، انجمن Mark Taper در یک مرحله رانش 739 صندلی در مرکز موسیقی لس آنجلس که توسط Welton Becket و Associates در بخش بانکر هیل در مرکز شهر لس آنجلس طراحی شده است.)

در همان زمان ، او کارگاه یک بازیگر را تأسیس کرد و چندین نمایشنامه را از جمله تولید تحسین برانگیز "سه اپرای پنی" کارگردانی کرد. او همچنین در نیویورک برای کارگردانی ضربه موزیکال موفق و خارج از برادوی راک ، "نجات" کار کرد و از جمله دیگران ، بت میدلر ، باری بوستویک و جو مورتون. وی بعد برای کارگردانی کمدی "پاریس بیرون" به برادوی نقل مکان کرد و با بازی با سام لون و مولی پیکون ، جوانترین کارگردان تاریخ برادوی شد. هارون پس از بازگشت به ساحل غربی ، احیای پدی چایفسکی ، "مرد دهم" را با بازی در نقش ریچارد دریفوس انجام داد. به دلیل کار خود ، جایزه منتقد درام لس آنجلس را به عنوان بهترین کارگردان سال اهدا کرد.

در سال 1979 ، او دومین فیلم سینمایی خود را با عنوان Force Of One ، یک تریلر اکشن با بازی چاک نوریس و جنیفر اونیل با فیلمنامه ای از برنده جایزه آکادمی ارنست تیدیمن کارگردانی کرد. همچنین در سال 1979 ، او کارگردانی فیلم تلویزیونی NBC NBC The Miracle Worker را با بازی در نقش پتی دوک ، ملیسا گیلبرت و دایانا مولدور کارگردانی کرد. وی به دلیل کار خود ، در جایزه انجمن صنفی مدیران 1980 آمریکا به عنوان "دستاورد برجسته کارگردانی در ویژه/فیلم برای تلویزیون/واقعیت" نامزد شد. او همچنین از جشنواره فیلم مونت کارلو ، نامزد گلدن گلوب و جایزه کریستوفر جایزه کارگردان را به دست آورد. این فیلم برای چهار Emmy نامزد شده بود و سه نفر از جمله یکی برای پتی دوک به عنوان "بازیگر نقش اول زن در یک ویژه نمایشی" و امی به عنوان "ویژه نمایشی برجسته" از فصل 1979-1980 پیروز شد.

در سال 1981 ، او کارگردانی فیلم تلویزیونی CBS Thine Ice (1981) را با بازی کیت جکسون و لیلیان گیش کارگردانی کرد.

در سال 1987 ، او کارگردانی برنده جایزه تلویزیونی NBC ویژه ، در Love and War (1987) ، داستان معاون دریاسالار نیروی دریایی ایالات متحده ، جیمز استکهدیل ، که جیمز وودز و جین الکساندر را بازی می کردند. این فیلم توسط The Hollywood Reporter به عنوان یکی از پنج نمایش برتر در طول فصل تلویزیونی انتخاب شد.

در سال 1992 ، هارون بخش مدیریت شرکت تولیدی خود "Elsboy Entertainment" را برای تمرکز بر نوشتن و تولید فروخت. در سال 1993 ، او با مینی سریال سه ساعته HBO با عنوان خیابان لورل همکاری و تولید کرد. منتقد برنده جایزه پولیتزر ، تام شیلز از واشنگتن پست ، آن را "لحظه ای طلایی در تاریخ تلویزیون" خواند.