مارگارت لاک وود ، CBE (15 سپتامبر 1916 - 15 ژوئیه 1990) یک بازیگر انگلیسی بود که به خاطر اجرای او در فیلم گینزبورو در سال 1945 ، "بانوی شرور.

روز مارگارت مری لاک وود در کراچی ، انگلیس هند (اکنون کراچی ، پاکستان) ، به یک مدیر انگلیسی یک شرکت راه آهن و همسر اسکاتلندی متولد شد. خانواده لاک وود هنگام کودکی به همراه برادرش به انگلستان بازگشتند. او در دبیرستان سیدنام برای دختران و یک مدرسه خانمها در کنزینگتون ، لندن شرکت کرد.

او در سنین کودکی در ایتالیا کونتی شروع به تحصیل برای صحنه کرد و اولین بازی خود را در سال 1928 ، در سن 12 سالگی ، در امپراتوری هولبورن انجام داد ، جایی که در یک رویای شب میان تابستان یک پری بازی کرد. در دسامبر سال بعد ، او در تئاتر اسکالا در Pantomime The Babes in the Wood ظاهر شد. در سال 1932 ، او در تئاتر رویال ، دروری لین در Cavalcade ظاهر شد.

لاک وود سپس در آکادمی سلطنتی هنرهای نمایشی در لندن آموزش دید ، جایی که وی توسط یک پیشاهنگ استعدادی دیده شد و به یک قرارداد امضا کرد. در ژوئن سال 1934 ، او در تئاتر ملکه Myrtle را در خانه با آتش بازی کرد و در 22 اوت سال 1934 هنگامی که در تئاتر سفیران به نمایش درآمد ، مارگارت همیلتون در امور خانوادگی بازی گرترود جنینگ ظاهر شد. هلن فربر در بازپرداخت در تئاتر هنر در ژانویه سال 1936 ؛ تریکسی در نمایشنامه هنری برنارد خانم اسمیت در تئاتر دوک یورک در ژوئیه سال 1936 ؛ و در ژوئیه سال 1937 در ملکه به عنوان آن هارلو در پایان آن بازگشت.

لاک وود در سال 1934 وارد فیلم ها شد و در سال 1935 در نسخه فیلم لورنا دون ظاهر شد. در سال 1938 او در موفق ترین فیلم خود با عنوان "لیدی وانیش" آلفرد هیچکاک بازی کرد که در آن برای اولین بار با مایکل ردگراوی ظاهر شد. در سال 1940 ، او نقش جنی سانلی را بازی کرد ، همسر خودمحور و بی پروا شخصیت مایکل ردگراوی در ستاره ها به پایین نگاه می کند. در اوایل دهه 1940 ، لاک وود تصویر روی صفحه نمایش خود را تغییر داد تا در هر دو فیلم معاصر و دوره ای شرور بازی کند و به موفق ترین بازیگر زن در فیلم های انگلیس در آن دوره تبدیل شود. بزرگترین موفقیت او در نقش عنوان در بانوی شرور (1945) بود ، فیلمی که در روز خود بحث برانگیز بود و تبلیغات قابل توجهی را به همراه داشت. در سال 1946 ، لاک وود جوایز جوایز ملی فیلم دیلی میل را برای محبوب ترین بازیگر زن فیلم بریتانیایی به دست آورد.

او در یک تور ملی رکورددار زندگی خصوصی نوئل کاوارد در سال 1949 بازگشت به صحنه ، و همچنین الیزا دولیتل را در پیگمالیون در جشنواره ادینبورگ در سال 1951 بازی کرد و نقش اصلی در پیتر پان در سال 1949 ، 1950 و 1957 (دومی با دخترش به عنوان وندی). بازدیدهای طولانی مدت وی West End شامل یک تولید تمام ستاره از Wilde's یک شوهر ایده آل (1965/66 ، که در آن او خانم شرور خانم Cheveley را بازی می کرد) ، سامرست موگام بانوی فردریک (1970) ، ارزشهای نسبی (نوئل کاوارد ، 1973) ، و Thillers Spider's (1955) Thrillers (1955) ، Trully Trulta By Agatha) (1975).

در سال 1969 ، او در نمایشنامه تلویزیونی به عنوان باریست جولیا استنفورد بازی کرد ، عدالت یک زن است. این الهام بخش از سریال تلویزیونی یورکشایر ، عدالت بود که از سال 1971 تا 1974 به مدت سه فصل (39 قسمت) اجرا شد و شریک زندگی واقعی خود ، جان استون را به عنوان دوست پسر داستانی ، دکتر ایان مودی به نمایش گذاشت. نقش لاک وود به عنوان قهرمان هریت پیترسون موفق به کسب جوایز بهترین بازیگر زن خود از تلویزیون تایمز (1971) و The Sun (1973) شد. آخرین حضور حرفه ای او به عنوان ملکه الکساندرا در نمایش صحنه رویس رایتون ، مادربزرگ (تئاتر سفیران ، 1980) بود. وی در افتخارات سال نو سال 1981 CBE ایجاد شد.

مارگارت لاک وود ازدواج کرده بود و از روپرت لئون جدا شده بود. او سالهای پایانی خود را در انزوا گذراند و در بیمارستان Cromwell ، کنزینگتون ، لندن از سیروز کبد ، در سن 73 سالگی درگذشت. وی توسط دخترش ، بازیگر نقش جولیا کلارک زنده مانده است (Née Margaret Julia Leon ، متولد 1941).