فیلیپ ایوس دون (11 فوریه 1908 - 2 ژوئن 1992) یک فیلمنامه نویس آمریکایی ، کارگردان فیلم و تهیه کننده بود که از سال 1932 تا 1965 به طور گسترده ای کار می کرد. او اکثر کار خود را در قرن بیستم فاکس گذراند. او درام های عاشقانه و تاریخی را به خوبی در نظر گرفت ، که معمولاً از یک رسانه دیگر اقتباس می شد. Dunne یک سازمان دهنده صنفی پیشرو نویسندگان صفحه نمایش بود و در قسمت "لیست سیاه هالیوود" از دهه 1940-1950 از نظر سیاسی فعال بود. او بیشتر به فیلم ها مشهور است که چقدر گرین دره من (1941) ، شبح و خانم مویر (1947) ، لباس (1953) و عذاب و اکستازی (1965) است. [1]

Dunne دو نامزد جوایز اسکار برای فیلمنامه نویسی دریافت کرد: دره من چقدر سبز (1941) و دیوید و Bathsheba (1951) بود. وی همچنین به دلیل اقتباس از صفحه نمایش خود در سال 1965 از رمان ایروینگ استون ، "عذاب و اکستازی" و همچنین چندین جایزه همکار از انجمن صنفی نویسندگان آمریکا (WGA) ، از جمله جایزه لورل برای موفقیت در فیلمنامه نویسی ، نامزدی گلدن گلوب را دریافت کرد.

بسیاری از کارگردانان قابل توجه با فیلمنامه های Dunne از جمله کارول رید ، جان فورد ، ژاک تورن تور ، الیا کازان ، اتو پرینجر ، جوزف ال مانکویچ و مایکل کورتیز همکاری کردند.