جودی فاستر
(Jodie Foster)
آلیشیا کریستین 'جودی' فاستر (متولد 19 نوامبر 1962) بازیگر و فیلمساز آمریکایی است. او دریافت کننده جوایز بی شماری از جمله دو جایزه اسکار ، سه جوایز BAFTA ، سه جایزه گلدن گلوب و یک جایزه صنفی بازیگران صفحه نمایش است. وی برای کار خود به عنوان تهیه کننده و کارگردان ، نامزد دریافت جایزه Primetime Emmy شد. وی همچنین افتخارات بی شماری از قبیل جایزه گلدن گلوب سسیل ب. دمیل را در سال 2013 کسب کرده است ، در سال 2016 به پیاده روی شهرت هالیوود القا شد و در سال 2021 جشنواره افتخاری جشنواره کن را دریافت کرد.
فاستر فعالیت حرفه ای خود را به عنوان یک الگوی کودک و بعداً به عنوان بت نوجوان در فیلم های مختلف دیزنی از جمله ناپلئون و سامانتا (1972) ، جمعه فری (1976) و شمعدان (1977) آغاز کرد. او در کمدی مارتین اسکورسیزی عمل کرد ، آلیس دیگر در اینجا زندگی نمی کند (1974) و در نقشی که برای نامزدی بهترین بازیگران نقش مکمل او دریافت کرد ، با وی در تاکسی درایور (1976) دوباره به هم پیوست. فیلم های اولیه دیگر شامل تام ساوایر (1973) ، بوگسی مالون (1976) ، دختر کوچکی که در پایین خط (1976) ، کارنی (1980) و روباه (1980) زندگی می کند.
پس از حضور در دانشگاه ییل ، فاستر به نقش های پیشرو بالغ که دو جایزه اسکار را برای بازی در یک قربانی تجاوز در متهم (1988) و کلاریس استارلینگ در سکوت بره ها (1991) به دست آورد. او همچنین نامزدی برای نل (1994) دریافت کرد. فیلم های قابل توجه دیگر وی شامل Sommersby (1993) ، Maverick (1994) ، Contact (1997) ، Anna and the King (1999) ، Panic Room (2002) ، FlightPlan (2005) ، Inside Man (2006) ، Brave One (2007) ، Nim's Island (2008) ، Carnage (2011) ، Trian (2013) ، Elysium (2013) ، Hotel Artemis. (2021).
فاستر اولین فیلم کارگردانی خود را با Little Man Tate (1991) ساخت و از آن زمان فیلم هایی مانند Home for The Holidays (1995) ، Beaver (2011) و Monster Monster (2016) کارگردانی کرده است. او در سال 1992 شرکت تولیدی خود ، Egg Pictures را تأسیس کرد. او دو جایزه Primetime Emmy را برای تولید The Baby Dance (1999) به دست آورد و کارگردانی Orange Is The New Black Episode "درخواست لزبین" را در سال 2014 انکار کرد.
