والتر ماتائو
(Walter Matthau)
والتر ماتائو (متولد والتر جان متیو ؛ 1 اکتبر 1920 - 1 ژوئیه 2000) بازیگر ، کمدین و کارگردان فیلم آمریکایی بود.
او بیشتر به خاطر نقش های فیلم خود در چهره ای در جمعیت (1957) ، کینگ کرئول (1958) و به عنوان مربی یک تیم لیگ کوچک و بی پروا در کمدی بیس بال The Bad News Bears (1976) شناخته شده است. او همچنین در 10 فیلم در کنار جک لیمون ، از جمله The Odd Cuیت (1968) ، صفحه اول (1974) و پیرمردهای ناشایست (1993) بازی کرد. ماتائو به دلیل عملکرد خود در فیلم بیلی وایلدر The Fortune Cookie (1966) جایزه اسکار را برای بهترین بازیگر نقش مکمل زن دریافت کرد. ماتائو همچنین به خاطر اجرای نمایش های خود در عاشقانه استنلی دونن Charade (1963) ، موسیقی ژن کلی سلام ، دالی شناخته شده است! (1969) ، کمدی پیچ گوشتی ایلین می یک برگ جدید (1971) و کمدی گروه هربرت راس کالیفرنیا سوئیت (1978). او همچنین در Plaza Suite ، Kotch (هر دو 1971) ، Charley Varrick (1973) ، The Sunshine Boys (1975) و Hopscotch (1980) بازی کرد.
در برادوی ، ماتائو نقش اسکار مدیسون را در زن و شوهر عجیب و غریب توسط نمایشنامه نویس نیل سیمون منشأ گرفت ، که برای آن جایزه تونی برای بهترین بازیگر نقش اول زن را در یک نمایشنامه در سال 1965 دریافت کرد ، دومین وی پس از یک شوت در Dark در سال 1962. ماتائو همچنین دو جایزه فیلم آکادمی انگلیس و یک جایزه گلدن گلوب دریافت کرد. در سال 1963 ، وی به دلیل عملکرد خود در نمایشگاه DuPont هفته ، نامزد دریافت جایزه Primetime Emmy شد. در سال 1982 ، او یک ستاره در پیاده روی شهرت هالیوود دریافت کرد.
توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا والتر ماتائو ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.
