اگرچه بیشتر به عنوان معاون Bonanza (1959) و رابرت در هفت باشکوه (1960) شناخته می شود ، راسل نیز به عنوان صاحب باشگاه بیس بال پورتلند ماوریکس در سطح ملی شناخته شد. راسل تنها تیم مستقل در لیگ شمال غربی کلاس A ، راسل یک مبتکر بود. قبل از بول دورام (1988) ، ماوریکس وجود داشت. راسل یک فهرست 30 مرد را نگه داشت زیرا او معتقد بود که برخی از بازیکنان سزاوار حضور در فصل گذشته هستند. شعار او فقط یک کلمه سه حرف بود - نه برنده - اگرچه ماوریکس همین کار را کرد - نه ، این کلمه سرگرم کننده بود. او پارک ایجاد کرد که تمام حامی مالی شرکت ها را در خارج از دروازه نگه داشت ، اولین مدیر کل زن را در بیس بال حرفه ای استخدام کرد و سال بعد اولین مدیر GM/مدیر آمریکایی آسیایی را استخدام کرد. در همان فصل تیمش رکوردی را برای بالاترین حضور در تاریخ لیگ جزئی تعیین کرد و به پیروزی در این تیم رفت. سابق بزرگ و ناچیز که هرگز نتوانستند بازی را متوقف کنند ، به تلاش های ژوئن خود ، که همیشه برای هر کسی که نشان می داد باز بود. از آنجا که به دور Capetown و فرانسه ، بازیکنان برای فرصتی با Mavericks راسل به پورتلند می روند.