چارلز سیدنی گروودین (21 آوریل 1935 - 18 مه 2021) بازیگر ، کمدین ، ​​نویسنده و میزبان برنامه گفتگوی تلویزیونی بود. گروودین کار بازیگری خود را در دهه 1960 آغاز کرد و در سریال های تلویزیونی از جمله ویرجینیا ظاهر شد. پس از بخش کوچکی از کودک رزماری در سال 1968 ، او در ایلین می در The Heartbreak Kid (1972) نقش اول را بازی کرد و نقش های پشتیبانی در مایک نیکولز Catch-22 (1970) ، بازسازی 1976 کینگ کنگ ، و بهشت ​​وارن بیتی می تواند صبر کند (1978).

Grodin که به دلیل تحویل بن بست و غالباً به عنوان یک مرد مستقیم ، به عنوان یک بازیگر حامی در بسیاری از کمدی های هالیوود دوران ، از جمله زندگی واقعی (1979) ، آشنا شد ، به نظر می رسد مانند زمان های قدیمی (1980) ، The Great Muppet Caper (1981) ، Ishtar (1987) ، Dave (1993) و Clifford (1994). Grodin در کمدی اکشن Midnight Run (1988) و در فیلم خانوادگی بتهوون (1992) بازی کرد. او در نمایشگاه امشب با جانی کارسون و اواخر شب با دیوید لترمن ظاهر مکرر کرد.

در اواسط دهه 1990 ، Grodin از بازیگری بازنشسته شد و زندگینامه را نوشت. وی به عنوان میزبان گفتگوی CNBC و در سال 2000 به مدت 60 دقیقه یک مفسر سیاسی تبدیل شد. او در اواسط سال 2010 با بازی های معدودی به بازیگری بازگشت ، از جمله در نمایش FX Louis C.K. فیلم Louie و Noah Baumbach در حالی که ما جوان هستیم (2014).

Grodin موفق به کسب چندین جایزه ، از جمله جایزه Primetime Emmy برای نوشتن برجسته برای انواع ویژه در سال 1978 برای Paul Simon Special در کنار Chevy Chase ، Lorne Michaels ، Paul Simon و Lily Tomlin شد. وی همچنین در سال 1972 برای کسب جایزه گلدن گلوب بهترین بازیگر نقش اول مرد - Motion Picture Musical یا Comedy for the Heartbreak Kid نامزد شد.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا چارلز گروودین ، ​​مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.