توماس آلن ویتس (متولد 7 دسامبر 1949) نوازنده ، آهنگساز ، ترانه سرا و بازیگر آمریکایی است. اشعار او غالباً روی زیربنای جامعه متمرکز است و در علامت تجاری او عمیق و شنیده ای تحویل داده می شود. او در درجه اول در دهه 1970 در جاز کار می کرد ، اما موسیقی وی از دهه 1980 تأثیر بیشتری از بلوز ، راک ، وودویل و ژانرهای تجربی نشان داده است.

ویتس در یک خانواده طبقه متوسط ​​در ویتیر ، کالیفرنیا متولد و بزرگ شد. با الهام از کار باب دیلن و نسل بیت ، او شروع به آواز خواندن در مدار موسیقی عامیانه سن دیگو به عنوان یک پسر جوان کرد. وی در سال 1972 به لس آنجلس نقل مکان کرد ، جایی که قبل از امضای قرارداد ضبط با Asylum Records به عنوان ترانه سرا کار کرد. اولین آلبوم های او زمان بسته شدن جاز گرا (1973) و قلب شنبه شب (1974) بود که نشان دهنده علاقه متن ترانه وی به زندگی شبانه ، فقر و جرم و جنایت بود. وی بارها و بارها در ایالات متحده ، اروپا و ژاپن گشت و گذار کرد و با تغییر کوچک (1976) ، آبی ولنتاین (1978) ، و Attatk و Vine (1980) به رسمیت شناختن انتقادی و موفقیت تجاری بیشتری به خود جلب کرد. او موسیقی متن فیلم را برای فیلم Francis Ford Coppola One From the Heart (1981) تولید کرد و متعاقباً در چندین فیلم Coppola ظاهر شد.

در سال 1980 ، ویتس با کاتلین برنان ازدواج کرد ، از مدیر و برچسب ضبط خود جدا شد و به نیویورک سیتی نقل مکان کرد. وی با تشویق و همکاری مکرر برنان ، زیبایی شناسی موسیقی تجربی و التقاطی تری را تحت تأثیر کار هری پارتچ و کاپیتان Beefheart دنبال کرد. این در یک سری از آلبوم های منتشر شده توسط Island Records ، از جمله Swordfishtrombones (1983) ، Rain Dogs (1985) و Franks Wild Years (1987) منعکس شد. وی به نمایش در فیلم ها ادامه داد ، به ویژه با بازی در جیم جارموش در داون توسط قانون (1986) ، و همچنین ظاهر تئاتری را رقم زد. او با کارگردان تئاتر رابرت ویلسون ، او موزیکال های The Black Rider (1990) و آلیس (1992) را تولید کرد که برای اولین بار در هامبورگ اجرا شد. با بازگشت به کالیفرنیا در دهه 1990 ، آلبوم های او Bone Machine (1992) ، The Black Rider (1993) و Mule Variations (1999) وی را به دست آورد و جوایز قابل تحسین و چندین جایزه گرمی را افزایش داد. در اواخر دهه 1990 ، او به برچسب رکورد ضد-که خون خون (2002) ، آلیس (2002) ، Real Gone (2004) و Bad As Me (2011) را منتشر کرد ، تغییر داد.

علی رغم عدم موفقیت اصلی تجاری ، Waits در بسیاری از موسیقی دانان تأثیر گذاشته و یک فرقه بین المللی را به دنبال دارد و چندین زندگینامه درباره وی نوشته شده است. در سال 2015 ، وی در رده 55 در "100 بزرگترین ترانه سرا در تمام دوران" در رده 55 قرار گرفت. وی در سال 2011 به سالن مشاهیر راک اند رول القا شد.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا تام ویتس ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کامل مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.