ماریا د لوردز ویلیرز "میا" فارو (متولد 9 فوریه 1945) بازیگر ، فعال و مدل مد سابق آمریکایی است. فارو در بیش از 50 فیلم ظاهر شده است و جوایز بی شماری از جمله جایزه گلدن گلوب و سه نامزد جایزه BAFTA کسب کرده است. فارو همچنین به دلیل کار گسترده خود به عنوان سفیر حسن نیت یونیسف ، که شامل فعالیت های بشردوستانه در دارفور ، چاد و جمهوری آفریقای مرکزی است ، مشهور است. در سال 2008 ، مجله تایم او را یکی از تأثیرگذارترین افراد جهان نامید.

دختر ارشد کارگردان استرالیایی جان فارو و بازیگر ایرلندی مورین اوسالیوان ، فارو یک تربیت دقیق کاتولیک در بورلی هیلز ، کالیفرنیا داشت. وی پس از کار به عنوان یک مدل مد در سالهای نوجوانی ، ابتدا به دلیل نقش خود به عنوان آلیسون مکنزی در صابون تلویزیونی Peyton Place (1964-1966) توجه کرد. اولین فیلم سینمایی معتبر او در Guns at Batasi (1964) جایزه گلدن گلوب را برای نیو ستاره سال به دست آورد و او برای ازدواج دو ساله متعاقب خود با فرانک سیناترا ، که او در 21 سالگی ازدواج کرد ، به رسمیت شناخته شد. به تصویر کشیدن Farrow از Rosemary Woodhouse در فیلم "Rosemary's Rosemary's Baby's Baby" (1968) او را به عنوان نامزد Bafte برای Bafte و یک Bafte برای Bafte کسب کرد. وی به دلیل نقش خود در جان و مری (1969) نامزد سوم گلدن گلوب شد.

در سال 1971 ، فارو اولین بازیگر زن آمریکایی در تاریخ شد که به شرکت رویال شکسپیر پیوست و به عنوان جوآن از Arc در تولید Jeanne d'Arc au Bûcher ظاهر شد. این به دنبال تولید مرحله مری رز (1972) ، سه خواهر (1973) و ایوانوف (1976) بود. فارو همچنین در دهه 1970 در چندین فیلم بازی کرد ، از جمله اقتباس فیلم 1974 از The Great Gatsby و Robert Altman's Comedy یک عروسی (1978).

فارو در سال 1979 رابطه ای با فیلمساز وودی آلن آغاز کرد و بیش از یک دوره یک دهه در 13 فیلم خود بازی کرد و با شروع یک کمدی جنسی شب میان تابستان (1982) آغاز شد. وی در چندین فیلم آلن ، از جمله نامزدهای جایزه گلدن گلوب برای برادوی دنی رز (1984) ، گل سرخ بنفش قاهره (1985) و آلیس (1990) و همچنین نامزد BAFTA برای هانا و خواهرانش (1986) ، جوایز انتقادی متعددی دریافت کرد. پس از جدایی از آلن در سال 1992 ، فارو ادعاهای عمومی را مبنی بر تجاوز جنسی به دختر هفت ساله خود ، دیلن ، كه او بارها و بارها انكار كرده بود ، مطرح كرد. فارو حضانت دیلن را حفظ کرد. این ادعاها پس از بازگو کردن دیلن در مصاحبه سال 2013 ، توجه عمومی قابل توجهی را به خود جلب کرد.

از دهه 2000 ، فارو گاه به گاه در تلویزیون ظاهر می شود ، از جمله نقش مکرر در ساعت سوم (2001-2003). او همچنین در فیلم هایی مانند The Omen (2006) ، Be Kind Rewind (2008) و Dark Horse (2011) از بخش هایی پشتیبانی کرده است. فارو دوره های قابل توجهی را برای پرورش فرزندان فرزندخوانده و بیولوژیکی خود اختصاص داده است ، و او در تلاش های بشردوستانه در خارج از کشور ، به ویژه حقوق بشر در کشورهای آفریقایی شرکت کرده است.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا میا فارو ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.