رابرت کلین
(Robert Klein)
رابرت کلین (متولد 8 فوریه 1942) یک کمدین ، خواننده و بازیگر استندآپ آمریکایی است. او به دلیل حضور در صحنه و صفحه شناخته شده است. وی چهار ویژه کمدی استندپ را منتشر کرده است ، از جمله ، فرزند دهه 50 (1973) ، Mind Over Matter (1974) ، New Teeth (1975) ، و Let's Make Love (1990). دو آلبوم اول جایزه گرمی را برای بهترین نامزدهای آلبوم کمدی دریافت کردند. کلین در اولین فصل خود در سال 1975 و دوباره در سال 1978 میزبان Saturday Night Live بود. کلین اولین بازی خود را در تولید سال 1966 از درخت سیب روبروی آلن آلدا انجام داد. او به دلیل عملکرد خود در کمدی موسیقی نیل سیمون ، آنها در حال پخش آهنگ ما (1979) بودند ، جایزه تونی بهترین بازیگر نقش اول مرد را در یک نامزد موسیقی به دست آورد.
او به خاطر نقش های فیلم خود در The Owl and The Pussycat (1970) ، آجیل مختلط (1994) ، یک روز خوب (1996) ، رنگ های اولیه (1998) ، دو هفته توجه (2002) ، چگونگی از دست دادن یک پسر در 10 روز (2003) و سلطنت بر من (2007) شناخته شده است. وی همچنین به دلیل نقش های مکرر تلویزیونی در قانون و نظم مشهور است: SVU (2009-2012) ، همسر خوب (2013-2014) ، خانم وزیر (2014) ، ویل و گریس (2018-2019). وی دو نامزد جایزه امی Primetime برای ویژه خود ، فرزند خود را در دهه 50 (2001) و ناعادلانه و نامتوازن (2010) دریافت کرده است. او در مستند استارز ، رابرت کلین ، هنوز هم نمی تواند جلوی پای خود را بگیرد (2016).