استیو فارست که یک مرد اکشن سخت و نادیده گرفته از دهه 1960 و 70 است ، فعالیت خود را به عنوان یک بازیکن قرارداد کوچک با MGM آغاز کرد. برادر ستاره دانا اندروز ، وی ویلیام فارست اندروز ، کوچکترین سیزده فرزند به دنیا آمد. پدر وی وزیر باپتیست در هانتسویل ، تگزاس بود. در سال 1942 ، استیو در ارتش آمریكا ثبت نام كرد ، به مقام گروهبان رسید و در نبرد برآمدگی شاهد عمل بود. پس از دفع دفع او ، وی به برادرش در هالیوود دیدار کرد و به این نتیجه رسید که بازیگری راهی بد برای امرار معاش نیست (که قبلاً کارهای دیگری را به عنوان یک فیلم اضافی انجام داده است). وی در ادامه تحصیل در کالج در UCLA رفت و سرانجام در سال 1950 با لیسانس فارغ التحصیل شد. مدرک افتخاری در هنرهای تئاتر. وی سپس به عنوان یک نجار ، پسری پروپن ، یک کارآموزی مختصر خدمت کرد و در سان دیگو La Jolla Playhouse قرار گرفت ، جایی که وی توسط گرگوری پک بازیگر مقیم کشف شد و در بازیگران تولید سهام تابستانی "Goddbye Again" بخش کوچکی را به عنوان یک Bellboy به دست آورد. یک آزمون صفحه نمایش بعدی منجر به قرارداد با MGM و در نتیجه اشتغال به عنوان رهبری دوم ، برادران ستاره تیتراژ ، Thoughs و Outlaws شد. اولین شناخت مناسب وی توسط گلدن گلوب به دلیل نقش خود در So So Big (1953) ، درام مستقر در یک رمان برنده جایزه پولیتزر توسط ادنا فربر ، به "ستاره جدید سال" اعطا شد.

از اواسط دهه 1950 ، بازیگر Rangy ، 6 فوت 3 در تلویزیون بسیار تقاضا شد ، با شروع سریال های کلاسیک اولیه و سریال های غربی ، با نمایش های گاه به گاه در صفحه بزرگ (به ویژه ، در طولانی ترین روز (1962) و به عنوان معشوق/دادستان جوآن کرافورد گرگ ساویت در مامومی عزیز (1981)). وی علاوه بر نقش های مهم مهمان ، مرتباً در سریال هایی مانند Gunsmoke (1955) ، دالاس (1978) (مانند وس پارمالی ، که معتقد است خود را از دست داده است ، جک پدرسالاری خود را گم کرده است) و قتل ، نوشت (1984). در حال حاضر از اواسط دهه 60 ، وی تصمیم گرفت تکالیف خود را با دقت بیشتری انتخاب کند. او برای اینکه تصویر خود را به عنوان مرد بد همیشگی ریخته باشد ، خانواده خود را به انگلیس منتقل کرده بود تا به عنوان نماینده اطلاعاتی عتیقه دهنده-cum-undercover جان سدینگ در بارون (1966) بی بی سی (1966) بازی کند. او این نقش را به عنوان یک نقش برجسته دیگر به عنوان ستوان استوایی و سخت دن 'هوندو' هارلسون در سریال های کوتاه مدت پلیس ABC S.W.A.T دنبال کرد. (1975) ، احتمالاً بهترین نقش به یادگار وی. استیو بعداً شخصیت های صفحه نمایش خود را در زنان طنز آمازون در ماه (1987) نشان داد.

در زندگی خصوصی ، استیو فارست به عنوان یک گلف باز ماهر ، عاشق فوتبال و (طبق مقالات روزنامه 1970) به عنوان یک زنبوردار اختصاصی آماتور شناخته می شد.