مایک نیکولز
(Mike Nichols)
مایک نیکولز (متولد میخائیل ایگور پسکسکوفسکی ؛ 6 نوامبر 1931-19 نوامبر 2014) یک کارگردان ، تهیه کننده ، بازیگر و کمدین ، فیلم و تئاتر آمریکایی متولد آلمانی بود. وی به دلیل توانایی خود در کار در طیف وسیعی از ژانرها و استعداد برای به دست آوردن بهترین بازیگران بدون توجه به تجربه بازیگری آنها ، ذکر شد. نیکولز کار خود را در دهه 1950 با گروه بداهه نوازی کمدی ، بازیکنان قطب نما ، پیشینی شهر دوم ، در شیکاگو آغاز کرد. وی سپس با شریک بداهه خود ، ایلین می ، برای تشکیل دوتایی کمدی نیکولز و مه همکاری کرد. اعمال بداهه زنده آنها در برادوی و در نتیجه سه آلبوم بود که اولین آلبوم آنها برنده جایزه گرمی شد.
بعد از اینکه نیکولز و می در سال 1961 عمل خود را منحل کردند ، نیکولز کارگردانی نمایشنامه ها را آغاز کرد. وی به زودی به عنوان مدیر ماهر برادوی با استعداد ایجاد تولیدات نوآورانه و توانایی استخراج اجراهای جلا از بازیگران ، شهرت کسب کرد. اولین نمایشنامه او برادوی پابرهنه نیل سایمون در پارک در سال 1963 با رابرت ردفورد و الیزابت اشلی بود. وی در مرحله بعد لوو را در سال 1964 کارگردانی کرد و در سال 1965 کارگردانی یک بازی نیل سیمون دیگر با عنوان "زوج عجیب" را به کارگردانی کرد. نیکولز برای هر یک از این نمایشنامه ها جایزه تونی دریافت کرد. تقریباً پنج دهه بعد ، وی با احیای مرگ یک فروشنده در سال 2012 ، ششمین جایزه تونی خود را به عنوان بهترین کارگردان به دست آورد. در طول کار خود ، وی بیش از بیست و پنج نمایشنامه برادوی را کارگردانی یا تولید کرد.
در سال 1966 ، برادران وارنر از نیکولز دعوت کردند تا اولین فیلم خود را با عنوان "ویرجینیا وولف" که با بازی الیزابت تیلور و ریچارد برتون با بازی می ترسند ، کارگردانی کند. این فیلم پیشگام و تحسین شده باعث شد منتقدین به عنوان "نیو اورسون ولز" نیکولز را اعلام کنند. این فیلم 13 نامزد جوایز اسکار را بدست آورد و پنج نفر برنده شد. این همچنین یک گیشه بود و فیلم شماره یک سال 1966 شد. فیلم بعدی او فارغ التحصیل در سال 1967 بود که داستین هافمن بازیگر ناشناخته آن زمان در کنار آن بانکروفت و کاترین راس بازی می کرد. این فیلم یکی دیگر از موفقیت های مهم و مالی بود که به بالاترین فیلم بزرگ سال 1967 تبدیل شد و هفت نامزد دریافت جایزه اسکار را دریافت کرد و برنده جایزه آکادمی نیکولز برای بهترین کارگردانی شد. از دیگر فیلمهایی که وی به کارگردانی آنها کارگردانی Catch-22 (1970) ، دانش Carnal (1971) ، Silkwood (1983) ، Working Girl (1988) ، Wolf (1994) ، The Birdcage (1996) ، Closer (2004) و جنگ چارلی ویلسون (2007) بود.
همراه با یک جایزه آکادمی ، نیکولز جایزه گرمی (اولین بار برای یک کمدین متولد خارج از ایالات متحده) ، چهار جایزه امی و نه جوایز تونی کسب کرد. او همچنین سه بار برنده جایزه BAFTA بود. افتخارات دیگر وی شامل ادای احترام مرکز لینکلن در سال 1999 ، مدال ملی هنر در سال 2001 ، افتخارات مرکز کندی در سال 2003 و جایزه دستاورد زندگی AFI در سال 2010 بود. فیلم های وی در مجموع 42 نامزد جوایز آکادمی و هفت برد کسب کردند.
توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا ، مایک نیکولز ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.