ورونیکا لازر

(Veronica Lazăr)
Veronica Lazăr (6 اکتبر 1938-8 ژوئن 2014) یک بازیگر زن ایتالیایی متولد رومانیایی بود.

لازر در سال 1938 در بخارست متولد شد. او از آکادمی هنرهای تئاتر و سینمایی کاراگیا فارغ التحصیل شد (جایی که او همچنین مدرک روانشناسی را بدست آورد ، که او تا سال 1994 تمرین کرد ، که عمدتا در زوج های درمانی انجام می شد) و پس از آن در تئاتر رومانیایی نقش بازی می کرد [به ویژه در مورد حق شما (اگر فکر می کنید) در 1963-63]. او برای فرار از کمونیسم از کشور خود فرار کرد و سرانجام در سال 1965 در ایتالیا مستقر شد. او موفق شد تنها چند هفته زبان ایتالیایی را بیاموزد و قصد داشت به ایالات متحده یا اسرائیل برود ، اما با رم وارد شد. در آنجا ، او با آدولفو سلی ، بازیگر ایتالیایی که با او دو فرزند داشت ، با او ملاقات کرد و با او دو فرزند داشت ، کارگردان لئوناردو سل و بازیگر زن الساندرا سللی.

او اولین فیلم خود را به عنوان همسر متوفی مارلون براندو در آخرین تانگو برناردو برتولوچی در پاریس (1972) انجام داد ، و همچنین در برخی از فیلم های بعدی کارگردان ، لا لونا (1979) ، آسمان پناهگاه (1990) و محاصره (1998) ظاهر شد.

Lazăr احتمالاً به دلیل نقش خود به عنوان ماتر Tenebrarum در Dario Argento's Inferno (1980) ، و همچنین مارتا بدخلقی در Lucio Fulci's The Beyond (1981) در سطح بین المللی شناخته شده است. او بعداً در نقشی که از نسخه آمریکای شمالی حذف شد ، در سندرم استندال (1996) ظاهر شد (اگرچه هنوز در اعتبار نهایی صورتحساب شده است). فیلم های دیگر وی شامل شناسایی میکل آنژ آنتونیونی از یک زن (1982) ، خواهرم و من (1987) ، به سمت عصر (1990) ، نسخه خطی شاهزاده (2000) و Ginostra (2002) بود. او در تلویزیون ایتالیایی (عمدتا) فعالیت گسترده ای داشت ، جایی که او اغلب رهبری یا یکی از شخصیت های اصلی بود. Lazăr عنوان تطبیق مربوط به وابستگی های انتخابی ، Giacinta (1980) را عنوان کرد و بخش بزرگی از اجاره تابستان Miniseries BBC 1989 بود. آخرین نقش او نقش اصلی مادربزرگ دوست داشتنی لورنزو در من و شما Bertolucci (2012) بود.

Veronica Lazăr یک زن مشهور فرهنگ و سفیر فرهنگی بین سینمای ایتالیایی و رومانی بود (دومی ، موقعیتی که وی در سال 1989 آغاز کرد). او یک مترجم زبانی بود و به عنوان یک چهره نمادین با هاله محافظ توسط هموطنانش در ایتالیا و رومانی دیده می شد. او همچنین رئیس بنیاد هنری ایتارو بود و در گذشته نگر در سال 2007 در سینمای رومانی که در رم و پیزا برگزار شد ، نقش مهمی داشت. او به شدت با دانشجویان بازیگری در Teatro Valle درگیر بود و اغلب در خانه خود وعده های غذایی را برای آنها می پخت و آنها را به تئاتر می آورد. دانش آموزان آنجا با نام مستعار "nonna veronica" او را لقب دادند.

لازر همچنین به دستور وزارت امور خارجه ، در طی یک سال با ساخت بیمارستان در مالی هماهنگ شد. هنگامی که به ایتالیا بازگشت ، پارچه ها ، مجسمه ها و فرش های آفریقایی خود را به همراه آورد که بسیاری از آنها هنگام مرگ هنوز در خانه او بودند. لازر دوست داشت کارت بازی کند ، با دوستانش به اشتراک بگذارد و وابستگی ویژه ای به دریا داشته باشد. در مراسم تشییع جنازه خود ، او خواهرزاده 18 ساله خود ، یک نوازنده حرفه ای را در حال حاضر ، می خواست تا موضوع را از لیست شیندلر در سراسر گورستان یهودی در پریما پورتا بازی کند و در آنجا استراحت کرد.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا ورونیکا لازر ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.