ولادیمیر ایلیچ اولیانوف (22 آوریل 1870 - 21 ژانویه 1924) ، که توسط نام مستعار لنین شناخته می شود ، یک نظریه پرداز انقلابی ، سیاستمدار و سیاسی روسیه بود. وی از سال 1917 تا 1922 به عنوان رئیس دولت روسیه اتحاد جماهیر شوروی و اتحاد جماهیر شوروی از سال 1922 تا 1924 خدمت كرد. تحت دولت وی ، روسیه و سپس اتحاد جماهیر شوروی وسیع تر به یك كشور كمونیست یك حزبی تبدیل شد كه توسط حزب كمونیست روسیه اداره می شد. یک مارکسیستی ، او یک نوع از این ایدئولوژی کمونیستی معروف به لنینیسم را توسعه داد.

لنین متولد یک خانواده طبقه متوسط ​​متوسط ​​در سیمبرسک ، لنین به دنبال اعدام برادرش در سال 1887 ، سیاست انقلابی سوسیالیستی انقلابی را پذیرفت. وی که از دانشگاه امپریال کازان به دلیل شرکت در اعتراضات علیه دولت تزاریستی امپراتوری روسیه اخراج شد ، سالهای بعد را به مدرک حقوق اختصاص داد. وی در سال 1893 به سنت پترزبورگ نقل مکان کرد و یک فعال ارشد مارکسیستی شد. در سال 1897 ، وی به جرم فتنه دستگیر شد و به مدت سه سال به شوشنسكوی تبعید شد و در آنجا با نادژدا كروپسكایا ازدواج كرد. وی پس از تبعید ، به اروپای غربی نقل مکان کرد و در آنجا به یک نظریه پرداز برجسته در حزب کارگر سوسیال دموکراتیک روسیه (RSDLP) تبدیل شد. در سال 1903 ، او نقش اساسی در تقسیم ایدئولوژیک RSDLP داشت و جناح بلشویک را علیه منشویویک های جولیوس مارتوف رهبری کرد. پس از انقلاب ناکام روسیه در سال 1905 ، وی برای جنگ جهانی اول به یک انقلاب پرولتری در سطح اروپا تبدیل شد ، که به عنوان یک مارکسیستی که او معتقد بود باعث سرنگونی سرمایه داری و جایگزینی آن با سوسیالیسم می شود. پس از انقلاب فوریه در سال 1917 ، تزار را برکنار کرد و یک دولت موقت تأسیس کرد ، وی به روسیه بازگشت تا در انقلاب اکتبر نقش اصلی را ایفا کند که در آن بلشویک ها رژیم جدید را سرنگون کردند.

دولت بلشویک لنین در ابتدا با انقلابیون سوسیالیست چپ ، اتحاد جماهیر شوروی و یک مجمع مؤسس چند حزبی ، قدرت را به اشتراک گذاشت ، اگرچه تا سال 1918 قدرت متمرکز در حزب کمونیست جدید داشت. دولت لنین زمین را در میان دهقانان و بانکهای ملی و صنعت در مقیاس بزرگ توزیع کرد. این کشور با امضای پیمانی که قلمرو قدرتهای مرکزی را به دست آورد ، از جنگ جهانی اول عقب نشینی کرد و انقلاب جهانی را از طریق بین المللی کمونیست ترویج کرد. مخالفان در Red Terror سرکوب شدند ، یک کمپین خشونت آمیز که توسط خدمات امنیتی دولت اداره می شد. ده ها هزار نفر در اردوگاه های کار اجباری کشته و یا کارآموزی شدند. دولت وی ارتش های ضد بلشویک راست و چپ را در جنگ داخلی روسیه از سال 1917 تا 1922 شکست داد و بر جنگ لهستان و اتحاد جماهیر شوروی در سالهای 1919-1921 نظارت داشت. در پاسخ به ویرانی ، قحطی و قیام های مردمی ، در سال 1921 لنین رشد اقتصادی را از طریق سیاست جدید اقتصادی بازار محور تشویق کرد. چندین کشور غیر روسی پس از سال 1917 استقلال از امپراتوری روسیه را تضمین کردند ، اما سه نفر در سال 1922 دوباره به اتحاد جماهیر شوروی پیوستند. سلامتی وی با شکست ، لنین در گورکی درگذشت و جوزف استالین موفق شد وی را به عنوان چهره برجسته در دولت شوروی.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا ولادیمیر لنین ، مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.