میشل آن ماری "شلی" Fabares (/Fæˈbreɪ/؛ متولد 19 ژانویه 1944) یک بازیگر و خواننده بازنشسته آمریکایی است. او بیشتر به خاطر نقش های تلویزیونی خود به عنوان مری استون در The Sitcom The Donna Reed Show (1958-1963) و به عنوان کریستین آرمسترانگ در مربی Sitcom (1989-1997) شناخته شده است ، که دومی از آن دو نامزد نامزد امی مقدماتی خود را به دست آورد. نقش های فیلم او شامل بازی بانوی پیشرو به الویس پریسلی در Girl Happy ، Spinout و Clambake است.

به عنوان خواهرزاده خواننده/کمدین نانت Fabray ، او در اوایل زندگی نمایشی بی نظیر تلقین شد. رقص شیر از سه سالگی ، او همچنین در سالهای مدرسه ابتدایی خود الگوبرداری کرد و در برنامه های تلویزیونی مانند کاپیتان نیمه شب (1954) و آنی اوکلی (1954) ظاهر شد (دومی نقش مکرر). در سن 12 سالگی ، او اولین فیلم حرفه ای خود را در Rock Hudson/Cornell Borchers Tearjerker هرگز به عنوان دختر هادسون (1956) Say Goodbye (1956) انجام داد و در ادامه به بازی نقش های خواهر بچه در راک راک 'n' Roll-themed ، Pretty Baby! (1956) و دنباله آن Summer Love (1957) هر دو با بازی جان ساکسون.

وضعیت نوجوانان-IDOL با نقش او در سن و سال به عنوان دختر روزافزون "مری استون" در نمایشگاه دونا رید (1958) ، بخشی از او به دست آورد ، بخشی از او قبل از شروع کار در یک حرفه ای فیلمبرداری ، 5 فصل بازی کرد. شخصیت "مری استون" به عنوان شخصیت او "چپ به کالج" به آرامی از نمایش خارج شد. در طول اجرای خود ، او و "برادر" تلویزیون "پل پیترسن" چنان محبوب شدند که آنها به مشهور آواز پاپ مجاور می پرداختند ، اگرچه هر دو اعتراف کردند که استعدادهای صوتی آنها محدود است. در سال 1962 ، ضبط وی از "جانی آنجل" در نمودار بیلبورد داغ 100 به شماره یک رسید. او در سال 1963 نمایش دونا رید را ترک کرد (او به طور دوره ای تا پایان سال 1966 باز می گردد) تا سایر فرصت های بازیگری را دنبال کند.

این یک آلبوم دوم با نام "Thats We Dist Sumper" بود که شامل دو آهنگ ضربه ای "جانی عشق من" (شماره 21) و "کارهایی که تابستان گذشته انجام دادیم" (شماره 46) بود. او یک آلبوم سوم ، مثلث نوجوان را در سال 1963 منتشر کرد.

او قطعات برتر زنانه را در چنین کرایه های سرگرم کننده و سرخ مانند Ride the Wild Surf (1964) به زمین زد ، نگه دارید! (1966) که در آن او علاقه عشق پیتر نوئون (از هرمیتس هرمان) را بازی کرد و من را خوشحال می کند ، و همچنین سه فیلم از فیلم های کمتر مورد تحسین الویس پریسلی از دهه 1960: Girl Happy (1965) ، Spinout (1966) و Clambake (1967). او سپس علاقه عشق یک جوان هانک ویلیامز جونیور را در زمانی برای آواز خواندن (1968) بازی کرد.

او در فیلم های تلویزیونی مانند Brian's Song (1971) نقش های پشتیبانی داشت (با بازی همسر برایان پیکولو با جیمز کان به عنوان برایان) و دو مورد برای پول (1972). عملکرد او در آهنگ برایان نامزد گلدن گلوب شد.

وی برای کار خود ، دو بار برای یک جایزه Primetime Emmy نامزد شد و در سال 1994 ، او به دلیل نقش خود به عنوان مری استون در نمایشگاه دونا رید ، از بنیاد جوان هنرمند با ستاره سابق خود "Lifetime Achievement" تقدیر شد. او از سال 2004 تا 2011 جوایز صنفی بازیگران صفحه نمایش را تولید کرد.