لسلی کلر مارگارت کارون (متولد 1 ژوئیه 1931) یک بازیگر ، رقصنده و نویسنده فرانسوی-آمریکایی است. او علاوه بر نامزدها برای دو جایزه اسکار ، دریافت کننده جوایز مختلف ، از جمله جایزه گلدن گلوب ، دو جایزه BAFTA و یک جایزه Primetime Emmy است.

کارون کار خود را به عنوان بالرینا آغاز کرد. او اولین فیلم خود را در موزیکال آمریکایی در پاریس (1951) ساخت ، و پس از آن نقش هایی در The Man With A Cloak (1951) ، Glory Alley (1952) و داستان Three Loves (1953) ، قبل از دریافت تحسین انتقادی برای نقش خود به عنوان یک Orphan در لیلی (همچنین 1953) ، که او را به عنوان جایزه Bafta For Bafta For Bafta Actritcher و Bafta Garner دریافت کرد. جایزه

به عنوان یک بانوی پیشرو ، کارون در فیلم هایی مانند The Glass Slipper ، Daddy Long Legs (هر دو 1955) ، Gigi (1958) ، Fanny (1961) به ستاره رفت ، که هر دو نامزدهای گلدن گلوب ، اسلحه های تاریکی (1962) ، اتاق L شکل (1962) ، پدر غول (1964) و یک مورد علاقه بسیار ویژه (1964) را به دست آوردند. کارون به دلیل نقش یک زن باردار مجرد در اتاق L شکل ، علاوه بر دریافت نامزد دوم جایزه اسکار ، جایزه گلدن گلوب را برای بهترین بازیگر زن در یک تصویر متحرک-درام و یک جایزه BAFTA دوم کسب کرد.

نقش های دیگر کارون شامل سوزاندن پاریس است؟ (1966) ، این سرگرمی است! (1974) ، مردی که عاشق زنان ، والنتینو (هر دو 1977) ، آسیب (1992) ، استخوان های خنده دار (1995) ، Chocolat (2000) و Le Sevorce (2003) بود. در سال 2007 ، او به دلیل عملکرد خود در مورد قربانی سوءاستفاده از کودک در قانون و نظم: واحد قربانیان ویژه ، جایزه Primetime Emmy را برای بازیگر مهمان برجسته در یک سریال درام کسب کرد.

توضیحات فوق از مقاله ویکی پدیا ، لسلی کارون ، دارای مجوز تحت CC-BY-SA ، لیست کاملی از مشارکت کنندگان در ویکی پدیا.